ဘဲ လိုလူ ဖြစ်နေပြီလား

စိတ်ပညာမှာ Duck Syndrome ဆိုတဲ့ဝေါဟာရတစ်ခုရှိပါတယ်။ ရေကူးနေတဲ့ဘဲလေးတွေကို ကြည့်လိုက်ရင် ရေပြင်ပေါ်မှာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် အေးအေးဆေးဆေးပဲ ရေကူးနေတယ်လို့ ထင်ရပေမယ့်၊ ရေအောက်မှာတော့ သူတို့တွေဟာ သူတို့ရဲ့ ခြေချောင်းတွေနဲ့ ရေယက်တွေကို အားကုန်သုံးပြီး ရုန်းကန်ကူးခတ်နေကြရတာပါ။ တချို့ လူတွေဟာလည်း ဘဲတွေနဲ့ တူပါတယ်။ အပြင်ပန်းမှာတော့ အပူအပင်မရှိ၊ သာယာနေသလို၊ အဆင်ပြေနေသလို ရှိပေမယ့်၊ တကယ်လက်တွေ့ မှာတော့ စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေများစွာနဲ့ ကြိတ်မှိတ်ရုန်းကန်နေကြရပါတယ်။ ဒီလိုအခြေ အနေမျိုးနဲ့ ရင်ဆိုင်နေရာသူတွေကို Duck Syndrome ရှိသူလို့ ပြောလို့ရပါတယ်။ 

Duck Syndrome ဆိုတဲ့နာမည်ကို စတန်းဖို့ဒ်တက္ကသိုလ် (Stanford University) က ပညာရှင်တွေက ပေးခဲ့ကြတာ ပါ။ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတွေကိုကြည့်လိုက်ရင် အပြင်ပန်းမှာတော့ အေးအေးဆေးဆေးနဲ့ ကျောင်းတက်ရတာ အဆင်ပြေသလိုလို၊ ယုံကြည်မှုအပြည့်နဲ့ ကျောင်းသားဘ၀ကို ဂုဏ်ယူနေကြသလိုလို ထင်ရပေမယ့်၊ လက်တွေ့မှာ တော့ စိတ်ပူပန်စရာတွေ၊ စိတ်ဖိစီးမှုတွေနဲ့ ရုန်းကန်နေကြရတာကိုကြည့်ပြီး၊ ရေကူးနေတဲ့ဘဲတွေလို ဖြစ်တာကြောင့် ဒီနာမည်ကို ပေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ 

ဆရာစောဘွဲ့မှူးရေးစပ်ခဲ့တဲ့ ဘ၀သရုပ်ဖော်သီချင်းတစ်ပုဒ်ဖြစ်တဲ့ “ပျော်တာပေါ့ အမေရယ်”ဆိုတဲ့သီချင်းကလည်း Duck Syndrome ကိစ္စကို ထိထိမိမိပုံဖော်ပြနိုင်ခဲ့တဲ့သီချင်းလို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။ ကျောင်းကချစ်သူ၊ ကျောင်းကဆရာမ တွေရဲ့ရှေ့မှာ သူဘယ်လောက် ရှက်ရလဲ၊ ဘယ်လောက် စိတ်ထိခိုက်နာကျင်နေရလဲဆိုတာကို ဖုံးဖိထားပြီး၊ အမေက မေးလာတဲ့အခါတိုင်း “သား ကျောင်းမှာပျော်ပါတယ်”လို့ပဲ ပြောလေ့ရှိတယ်။ ဒါက Duck Syndrome ရဲ့ သဘောပါပဲ။

တကယ်တော့ ဒီပြဿနာကို တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတွေပဲ ရင်ဆိုင်ရတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ထင်ရှားကျော်ကြားသူအချို့ ဟာလည်း ဒီပြဿနာနဲ့ ရုန်းကန်ခဲ့ရပါတယ်။ ဥပမာ - ကမ္ဘာ့ရေကူးချန်ပီယံ Michael Phelps ကို ကြည့်ပါ။ Phelps ဟာ ရေကူးပြိုင်ပွဲတွေကို ဆယ်ဆုနှစ်တစ်ခုမက အုပ်စိုးနိုင်ခဲ့သူပါ။ အမေရိကန်ရဲ့ အိုလံပစ်ဆုတံဆိပ် (၂၈)ခုမှာ၊ သူ တစ်ယောက်တည်းကပဲ (၂၃)ခု ဆွတ်ခူးပေးခဲ့တာပါ။ အပြင်ပန်းမှာတော့ အိုလံပစ်ရေကူးကန်တွေကို ကြီးစိုးထားတဲ့ Michael ဟာ အောင်မြင်မှုတွေနဲ့ ပျော်ရွှင်နေတဲ့သူပါ။ ဒါပေမယ့် လက်တွေ့မှာတော့ နာကျင်ပင်ပန်းနေရသူ ဖြစ်နေခဲ့ ပါတယ်။ လန်ဒန်အိုလံပစ်ပွဲတော်က သူ့အတွက် အဆိုးဆုံးပဲလို့ သူကိုယ်တိုင်ကပဲ ပြန်ပြောပြပါတယ်။ အဲဒီပွဲမှာ သူဟာ ရွှေတံဆိပ်(၄)ဆုနဲ့ ငွေတံဆိပ်(၂)ခုကိုဆွတ်ခူးယူနိုင်ခဲ့ပေမယ့်၊ အောင်မြင်မှုက သူ့ကို ကျေနပ်တက်ကြွမှု မပေး နိုင်ခဲ့ဘူးလို့ ဆိုပါတယ်။ ဒါကြောင့် အခန်းထဲမှာ မအိပ်၊မစားဘဲ (၄)ရက်အထိ နေခဲ့တယ်လို့ ဆိုတယ်။ အားကစားလုပ် ချင်စိတ်တွေပျောက်ပြီး၊ ရှင်သန်ချင်စိတ်ပဲ ကုန်ခမ်းသွားလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အဆုံးစီရင်ဖို့အထိ တွေးခဲ့တယ်လို့ ဆို ပါတယ်။ Michael ဟာ ဒီအခြေအနေကို (17)နှစ်ကြာ တစ်ယောက်တည်းကြိတ်မှိတ်ရုန်းကန်နေရတာပါ။ 

တကယ်တော့ ဒီပြဿနာကို Michael Phelps သာမက၊ တင်းနစ်အကျော်အမော်တွေဖြစ်တဲ့ Naomi Osaka နဲ့ Serena Williams တို့၊ NBA ဘတ်စကတ်ဘောကစားသမား Tyrell Terry, Kevin Love, အိုလံပစ်ကျွမ်းဘားကစား သမား Simone Biles, Aly Raisman တို့လည်း ကြုံခဲ့ရပါတယ်။ ဒီလိုပြောလို့ ကမ္ဘာကျော်ပြိုင်ပွဲဝင် ကစားသမား တွေမှာပဲ ဒီပြဿနာရှိတာမဟုတ်ပါဘူး။ ကျနော်တို့တော်တော်များများ မှာလည်း ဒီလိုရုန်းကန်ရမှုတွေ ရှိပါတယ်။ 

ဥပမာ - သားသမီးတွေစိတ်ဆင်းရဲမှာစိုးပြီး မိဘတွေက ကိုယ့်အခက်အခဲကို ဖုံးဖိထားတာမျိုး၊ ကိုယ့်ချစ်သူ/ ကိုယ့် အိမ်ထောင်ဘက်/ကိုယ့်အိမ်သူအိမ်သားတွေ စိတ်မကောင်းမှာစိုးလို့၊ ကိုယ့်ရဲ့ ငွေကြေးပြဿနာ၊ ကျန်းမာရေးပြဿနာ၊ လုပ်ငန်းခွင်ပြဿနာတွေကို ကိုယ်တစ်ယောက်တည်း ကြိတ်မှိတ်ရုန်းကန်နေရတာမျိုး ရှိတတ်ပါတယ်။ ဖွင့်မပြောရဲ တာလည်း ဖြစ်နိုင်သလို၊ ဖွင့်မပြောရက်တာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ သူများကို ဝန်ထုတ်မဖြစ်စေချင်လို့၊ စိတ်မဆင်းရဲ စေချင်လို့ မပြောပြတာတွေရှိသလို၊ ကိုယ့်ကို လှောင်မှာ၊ ကဲ့ရဲ့မှာ၊ အထင်သေးမှာစိုးပြီး မပြောဘဲ စိတ်ထဲမှာ မြိုသိပ် ရင်း တစ်ယောက်တည်း တိုးတိုးတိတ်တိတ် ကြိတ်မှိတ်ရုန်းကန်နေရချိန်တွေ ရှိပါတယ်။ 

အကယ်၍ သင်ကိုယ်တိုင်လည်း ဒီလိုထပ်တူကြုံနေရတယ်ဆိုရင် “ဝန်လေးပြီး စိတ်ပင်ပန်းနေသူတွေ ငါ့ဆီကိုလာပါ။ စိတ်အေးသက်သာခြင်းကို ငါပေးမယ်”လို့ ကတိပြုတဲ့သူရှိပါတယ်။ သူကတော့ ယေရှုဘုရားပါပဲ။ သူဟာ ကျွန်တော် တို့ရဲ့ နာကျင်ပင်ပန်းမှုတွေကို စာနာနားလည်ပေးနိုင်သူနဲ့ ကူညီဖြေရှင်းပေးနိုင်သူဖြစ်ပါတယ်။ သူဟာ ကျွန်တော်တို့ ရင်ဖွင့်လို့ရတဲ့ အကောင်းဆုံးမိတ်ဆွေလည်းဖြစ်သလို၊ ကျွန်တော်တို့ကို ကူညီပေးနိုင်ပြီး ကူညီပေးလိုတဲ့ မိတ်ဆွေစစ် လည်း ဖြစ်ပါတယ်။ သင့်ကို စိတ်ပျက်စေမယ့်အထဲမှာ ယေရှုဘုရားမပါပါဘူး။

Video ကြည့်ရှုရန် - https://www.facebook.com/watch/?v=1097332748277234